ზვიად გამსახურდია ჟურნალ “ოქროს საწმისის” სახელწოდების გამო

საწმისი, საწომისი, ღრუბელს ნიშნავს ქართულად. მეცხრე საუკუნის ქართველი ჰიმნოგრაფი ღაღადებს:

“ვადიდებდეთ საიდუმლოსა შენსა ღვთისმშობელო,
რამეთუ რომელი იგი უხილავ არს ძალთაგან
ზეცისაითა, გარდამოხდა შენ ზედა,
ვითარცა წვიმაი საწმისსა ზედა
ხსნისათვის ჩუენისა, მაქებელთა შენთან”.

საწმისი, საწვიმისი, წვიმის მშობელია, ვითარცა ღვთისმშობელი ქრისტესი, ლოგოსის, რომელიც გარდამოხდა უღვთობის გვალვით გადამხდარ მიწაზე, ვითარცა წვიმა განმაცხოველებელი. სანუკვარია წვიმა ხანგრძლივი გვალვის შემდგომ, ასევე სანუკვარია სიტყვა ხანგრძლივი იძულებითი მდუმარების შემდგომ. აი, რატომ დაერქვა ჩვენს ჟურნალს “ოქროს საწმისი”.

“ოქროს საწმისი” მარადჟამული სიმბოლოა კოლხური, ქართული კულტურისა. ცივილიზებული მსოფლიოს მკვიდრნი კოლხეთად უფრო იცნობენ საქართველოს, ვინაიდან ყველას ახსენდება არგონავტების მითი, მედეა,  ოქროს საწმისი.

ოქროს საწმისი მისტერიათა სიბრძნის სიმბოლოა, რომელიც კაცობრიობის მიწიერი გზასვლის გარიჟრაჟზე ჰყვაოდა ჩვენს მიწაზე; არგონავტებიც ამ სიბრძნეს ეზიარნენ და ამ სიბრძნის გადატანამ ბერძნულ მიწაზე აღმოაცენა დიდი ბერძნული კულტურა.

ვერძის ზოდიაქოს განმგებლობის ეპოქაში ზეცით გარდმოვლენილი კოსმიურ ძალებთან ზიარების სიმბოლოა ოქროს ვერძი, ხოლო ამ ზიარების შედეგად აღმოცენებული სიბრძნე საწმისია ცხოველმყოფელი წვიმის მომდენი. დაე, ნუმც შეეწყვიტოს არსთა მხადს ეს წვიმა”

 

წყარო: ჟურნალი “ოქროს საწმისი” (არალეგალური გამოცემა), თბილისი, 1975, N°1